توضیحات
زبان زنان سومین نشریه مربوط به زنان در ایران بود که توسط صدیقه دولتآبادی در اصفهان و تهران چاپ میشد. این نشریه در ابتدا دو هفته یکبار چاپ میشد اما پس از سال نخست، هفتهنامه شد. اغلب مقالات و مطالب این نشریه مربوط به زنان بود.
اهمیت تاریخی این نشریه به خاطر مواضع پیشرو و آوانگارد آن در زمینه حقوق زنان است. زبان زنان نخستین نشریه در ایران بود که توسط یک زن پایهگذاری و منتشر میشد، نویسندگان زن درباره حقوق زنان در آن مطلب مینوشتند و نخستین نشریهای بود که کلمه «زن» در عنوان آن به کار رفته بود.
این نشریه از بانفوذترین نشریات حقوق زنان بود و نخستین نشریه زنانه بود که مجوز انتشارش به نام خود منتشرکننده آن (صدیقه دولتآبادی) صادر شد. زبان زنان به آشنا کردن زنان با حقوقی همچون آموزش، استقلال اقتصادی و حقوق خانوادگی خود میپرداخت. این نشریه هر هفته روزهای شنبه با تیراژ 2500 نسخه فروخته میشد و مردان بیشتر از زنان خواننده ثابت آن بودند. دولتآبادی در این نشریه به صراحت حجاب را نقد میکرد. به همین دلیل تهدید جانی نیز شد.
زبان زنان از همان ابتدای انتشار، واکنش برخی مرتجعان متعصب را برانگیخت. این افراد در قالب شبنامههای زیرزمینی و بدون نام به نشریه و پایهگذار آن حمله میکردند، شایعه میپراکندند و در روزنامههای دیگر علیه نشریه مقاله مینوشتند. همخانه صدیقه دولتآبادی و هم دفتر نشریه بارها مورد حمله متعصبان قرار گرفت به طوری که حتی در برخی موارد سلاح گرم به همراه داشتند. صدیقه دولتآبادی برای حفظ جان خود به خانه جدیدی نقل مکان کرد و موفق شد انتشار نشریه را تحت حفاظت پلیس ادامه بدهد.
دانلود نمونه :
نشریه زبان زنان | آبان سال 1323
فرمت: PDF | حجم: 3 مگابایت
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.