آرشیو روزنامه داریا

توضیحات

روزنامه داریا روزنامه سیاسی، انتقادی، اجتماعی به مدیریت حسن ارسنجانی بود. حسن ارسنجانی برای رهایی از ملاحظات مدیران جراید از درج مقالات تند و انتقادی‌اش، در صدد تأسیس روزنامه بر آمد، اما طبق قانون مطبوعات به دلیل کمی سن موفق به این کار نشد؛ ناچار با گرفتن ده سال کبر سن، مجوز انتشار روزنامه را به‌دست آورد.
داریا وارونه واژة «ایراد» است، لقبی که اعضای هیئت تحریریه روزنامة ایران ما، به دلیل ایرادهایی که ارسنجانی می‌گرفت، به او داده بودند. او بعدها مقالات خود را با نام مستعار دکتر داریا نوشت و روزنامه‌اش را نیز داریا نامید. سردبیر داریا، ابراهیم فخرائی، صاحب امتیاز روزنامة فروغ بود.

نخستین شماره داریا در 28 خرداد 1323 منتشر شد. سرمقاله افتتاحی آن، ضمن اشاره به پایان یافتن جنگ جهانی دوم  و تبعات ناشی از آن، دولتمردان ایران را به ایجاد تحولی اجتماعی فرا خواند و تأکید کرد که اساس حکمرانی ایران با تحول سریع جهان محکوم به فناست و باید قواعد جدیدی که ضرورت دنیای قرن جدید است، بر ملت ایران حاکم شود.

داریا از عملکرد نهادهای حاکم، از جمله مجلس، انتقاد می‌کرد و مجلس شورای ملی را سرچشمة تمام بی‌نظمیها، ستم و چپاول اموال مردم می‌دانست  .وجه تمایز داریا در قیاس با سایر روزنامه‌ها، پیشگامی‌اش در مبارزه با شرکت نفت ایران و انگلیس بود که هفت سال پیش از ملی شدن صنعت نفت ایران* آغاز شد.

شیوة مبارزة داریا در آغاز، درج مقالاتی دربارة تاریخچه نفت ایران با عنوان «نفت برای ما بلا و برای دیگران طلاست» بود که با اشاره به مبارزه ملتها برای در دست گرفتن صنعت نفت و انتشار اطلاعاتی دربارة فعالیت نمایندگان شرکتهای امریکایی و انگلیسی، افکار عمومی را برای مباحث بعدی آماده کرد. از آن پس، بیشتر ستونهای داریا به نشان دادن اهمیت نفت اختصاص یافت. اما بسیاری از سیاستمداران به داریا ایراد می‌گرفتند و مدعی بودند که نفت ایران اهمیت چندانی ندارد که این همه سر و صدا برای آن به راه انداخته شود. تداوم انتشار مقالات دربارة نفت ایران موجب شد روزنامه‌نویسان ارسنجانی را کارشناس مسائل نفت بدانند و به وی لقب حسن نفتی بدهند.

دانلود نمونه :

روزنامه داریا
حجم : 3 مگابایت | فرمت : pdf